ಸಾವಯವ ಕೃಷಿ : ನಿಸರ್ಗದಲ್ಲಿರುವ ಎಲ್ಲ ಜೀವಿ-ಸಸ್ಯ ಪ್ರಭೇದಗಳಿಗೂ ಬದುಕುವ ಹಕ್ಕಿದೆ ಮತ್ತು ಆ ಶಕ್ತಿಕೂಡ ಇದೆ. ಹಾಗಾಗಿ ನಾವು ಯಾವುದೇ ಕೀಟ ಅಥವಾ ರೋಗಗಳನ್ನು ನಿರ್ಮೂಲನೆ ಮಾಡುವುದು ಅಸಾಧ್ಯ ಮತ್ತು ಅನಗತ್ಯ. ಬದಲಿಗೆ ಅವು ನಮ್ಮ ಬೆಳೆಗಳಿಗೆ ವಾಣಿಜ್ಯಕ ನಷ್ಟ ಉಂಟುಮಾಡದಂತೆ ನೋಡಿಕೊಂಡರೆ ಸಾಕು. ಈ ಉದ್ದೇಶಕ್ಕೆ ಸಮಗ್ರ ರೋಗ-ಕೀಟ ನಿಯಂತ್ರಣ ಕ್ರಮ ಅನುಸರಿಸಬೇಕು. ನಿಸರ್ಗದಲ್ಲಿ ಉಪಕಾರಿ ಕೀಟಗಳೂ ಸಾಕಷ್ಟಿವೆ. ಪ್ರತಿ ಜೀವಿಗೂ ಹಲವಾರು ಸ್ವಾಭಾವಿಕ ಶತ್ರುಗಳಿವೆ. ಹಾಗಾಗಿ ಒಟ್ಟಾರೆ ನಿಸರ್ಗ ಸಮತೋಲನದಲ್ಲಿರುತ್ತದೆ. ಆದರೆ ಪರಿಸರದಮೇಲೆ ಮಾನವನ ದಾಳಿ ಹೆಚ್ಚಾದಂತೆ ಈ ನಿಯಂತ್ರಣ ವ್ಯವಸ್ಥೆ ಹಳಿತಪ್ಪಿದೆ. ವಿಷ ಸಿಂಪಡಣೆಯಿಂದ ಕೀಟಾಹಾರಿಗಳಾದ ಜೇಡ, ಕಪ್ಪೆ, ಹಾವು, ಪಕ್ಷಿಗಳೂ ಸಾಯುತ್ತಿವೆ. ಇದರಿಂದ ಕೆಲವು ಪೀಡೆಗಳು ಒಮ್ಮೆಗೆ ಅಭಿವೃದ್ಧಿಗೊಂಡು ನಿಯಂತ್ರಣ ಅಸಾಧ್ಯವಾಗಿದೆ. ವಿಷಸಿಂಪಡಣೆ ಇಳಿಮುಖವಾಗಿ ಮಾನವನ ಹಸ್ತಕ್ಷೇಪ ಕಡಿಮೆಯಾದರೆ ಪರಿಸ್ಥಿತಿ ತಂತಾನೆ ಸುಧಾರಿಸುತ್ತದೆ.
ರೋಗ-ಕೀಟಗಳ ನಿಯಂತ್ರಣ
ರೋಗ-ಕೀಟಗಳು ಬರದಂತೆ ತಡೆಯಲು ಅವುಗಳ ಮೂಲ ನೆಲೆಯನ್ನು ನಾಶಪಡಿಸಬೇಕು. ಇನ್ನು ಇವುಗಳ ನಿಯಂತ್ರಣಕ್ಕೆ ಕೀಟ ತಡೆಗಳು, ಸೌರಶಕ್ತಿ, ಉಷ್ಣತೆ, ಅತಿನೇರಳೆ ಕಿರಣ, ವಿವಿಧ ಬಲೆಗಳು, ಬೇವು, ಬೆಳ್ಳುಳ್ಳಿ, ಹೊಂಗೆ ಮತ್ತಿತರ ಸಸ್ಯ ಆಧರಿತ ವಸ್ತುಗಳನ್ನೂ ಬಳಸಬಹುದು. ಅಲ್ಲದೆ ಯಾಂತ್ರಿಕ ಮತ್ತು ಜೈವಿಕ ಕ್ರಮಗಳಿಗೆ ಅವಕಾಶವಿದೆ. ಬೇವಿನ ಎಣ್ಣೆ ಮತ್ತದರ ಉತ್ಪನ್ನಗಳು, ಸೇವಂತಿಗೆ ಗಿಡದಿಂದ ಉತ್ಪಾದಿಸಿದ ಪೈರೆದ್ರಿನ್‌ಗಳು, ಪರಭಕ್ಷಕ ಮತ್ತು ಪರೋಪಜೀವಿಗಳು, ವಿನೆಗರ್, ಗೋಡುಮಣ್ಣು, ಸೋಡಿಯಂ ಬೈಕಾರ್ಬೋನೇಟ್, ಎನ್.ಪಿ.ವಿ., ಮೃದು ಸಾಬೂನು, ಹೋಮಿಯೋಪಥಿ ಮತ್ತು ಆಯುರ್ವೇದದ ಉತ್ಪನ್ನಗಳು, ಜೀವಚೈತನ್ಯ ಕೃಷಿಯ ತಯಾರಿಕೆಗಳು, ಮುಚ್ಚಿಗೆ, ಬಲೆ ಮುಂತಾದವನ್ನು ಮುಕ್ತವಾಗಿ ಬಳಸಬಹುದು. ಇನ್ನು ಕ್ಯಾಲ್ಸಿಯಂ ಕ್ಲೋರೈಡ್, ಸೋಡಿಯಂ ಕಾರ್ಬೋನೇಟ್, ತಾಮ್ರದ ಆಕ್ಸಿಕ್ಲೋರೈಡ್ (ಸಿಒಸಿ), ತಾಮ್ರದ ಸಲ್ವೇಟ್ ಅಥವಾ ಮೈಲುತುತ್ತ, ತಾಮ್ರದ ಹೈಡ್ರಾಕ್ಸೆಡ್, ಪೊಟಾಸಿಯಂ ಪರಮಾಂಗನೇಟ್ ಮತ್ತು ಗಂಧಕಗಳನ್ನು ಸೀಮಿತ ಪ್ರಮಾಣದಲ್ಲಿ ಬಳಸಬಹುದು. ಆದರೆ ಈಥೈಲ್ ಆಲೋಹಾಲ್ ಮತ್ತು ತಂಬಾಕಿನ ಉತ್ಪನ್ನಗಳನ್ನು ಬಳಸುವಂತಿಲ್ಲ.
ಸಾಧ್ಯವಾದಷ್ಟರ ಮಟ್ಟಿಗೆ ಅಲ್ಲಿನ ಹವಾಮಾನಕ್ಕೆ ಹೊಂದಿಕೊಂಡಿರುವ, ರೋಗ-ಕೀಟ ನಿರೋಧಕ ಶಕ್ತಿಯಿರುವ ಬೆಳೆ-ತಳಿಗಳನ್ನು ಬೆಳೆಸಬೇಕು. ಸರಿಯದ ಸಮಯಕ್ಕೆ ನಾಟಿಮಾಡಿದರೆ ರೋಗ-ಕೀಟಗಳ ತೀವ್ರತೆ, ವಾಣಿಜ್ಯಕ ನಷ್ಟ ತಪ್ಪಿಸಬಹುದು. ಬೆಳೆ ಪರಿವರ್ತನೆ, ಮಿಶ್ರಬೆಳೆ ಮತ್ತು ಬಹುಬೆಳೆ ಪದ್ಧತಿಯಿಂದ ಕೂಡ ರೋಗ-ಕೀಟಗಳ ಹಾವಳಿ ಕಡಿಮೆಯಾಗುತ್ತದೆ. ಹಾಕಿದ ಬೆಳೆ-ತಳಿಗೆ ಶಿಫಾರಸ್ಸು ಮಾಡಿದ ಅಂತರ ಪಾಲಿಸಿದರೆ ಸಾಲುಗಳು ಮತ್ತು ಗಿಡಗಳ ನಡುವೆ ಗಾಳಿ-ಬೆಳಕು ಆಡುವುದರಿಂದ ರೋಗ-ಕೀಟಗಳ ಸಾಧ್ಯತೆ ಕಡಿಮೆಯಾಗುತ್ತದೆ. ಮೊಳಕೆ ಬಂದಾಗ ಸಸ್ಯ ಸಂಖ್ಯೆ ಹೆಚ್ಚಿದ್ದರೆ ಕಿತ್ತು ತೆಗೆದು ಸೂಕ್ತವಾದ ಸಸ್ಯ ಸಂಖ್ಯೆ ಕಾಪಾಡಬೇಕು. ಇದರಿಂದ ಉಳಿದ ಗಿಡಗಳು ಸದೃಢವಾಗಿ ಬೆಳೆದು ಪೀಡೆ ಸಮಸ್ಯೆ ಕಡಿಮೆಯಾಗುತ್ತದೆ. ಹಾಗಲ, ಹೀರೆ, ಟೊಮ್ಯಾಟೊ ಮುಂತಾದ ತರಕಾರಿ ಬೆಳೆಗಳಲ್ಲಿ ಗಿಡಗಳನ್ನು ನೆಲದಿಂದ ಎತ್ತಿ ಕಟ್ಟಿ ಬೆಳೆಸಿದರೆ ಎಲೆ ಮತ್ತು ಕಾಯಿಗಳು ನೆಲಕ್ಕೆ ತಾಕುವುದು ತಪ್ಪಿ, ರೋಗ-ಕೀಟಗಳ ಉಪದ್ರವ ಕಡಿಮೆಯಾಗುತ್ತದೆ.
ಮಾಗಿ ಉಳುಮೆ
ಮಾಗಿ ಉಳುಮೆ ಹಲವಾರು ರೋಗ ಕೀಟಗಳ ಸಾಧ್ಯತೆ ಕಡಿಮೆ ಮಾಡುತ್ತದೆ. ಇನ್ನು ಸೋಲರೈಜೇಶನ್ ಅಥವಾ ಸೂರ್ಯ ಶಕ್ತಿಯ ಬಳಕೆ. ಸಸಿಮಡಿ ಅಥವಾ ನಾಟಿಯ ಹೊಲವನ್ನು ಪಾರದರ್ಶಕ ಪ್ಲಾಸ್ಟಿಕ್ ಹಾಳೆಯಿಂದ 8 ವಾರಗಳ ಕಾಲ ಬಿಗಿಯಾಗಿ ಮುಚ್ಚಿಡಬೇಕು. ಬಿರುಬೇಸಿಗೆಯಲ್ಲಿ ಮತ್ತು ನೆಲದಲ್ಲಿ ಸಾಕಷ್ಟು ನೀರಿನಂಶವಿದ್ದರೆ ಈ ವಿಧಾನ ತುಂಬ ಪರಿಣಾಮಕಾರಿ. ಪ್ಲಾಸ್ಟಿಕ್ ಮುಚ್ಚಿಗೆಯ ಒಳಗಡೆ ಉಷ್ಣತೆ ತೀವ್ರವಾಗಿ ಬೇರು ಗಂಟು ಉಂಟುಮಾಡುವ ನೆಮಟೋಡುಗಳು, ಭೂಜನ್ಯ ಶಿಲೀಂಧ್ರ, ಕೀಟ ಮತ್ತು ಕಳೆಗಳನ್ನು ಈ ವಿಧಾನ ಯಶಸ್ವಿಯಾಗಿ ನಾಶಮಾಡುತ್ತದೆ. ಮುಚ್ಚಿಗೆ (ಮಲ್ಟಿಂಗ್) ಯಿಂದ ಮಳೆನೀರು ಸಿಡಿದು ರೋಗಾಣುಗಳು ಗಿಡದ ಮೇಲ್ಬಾಗಕ್ಕೆ ತಲುಪುವುದು ತಪ್ಪುತ್ತದೆ. ಕಾಳುಮೆಣಸಿನ ಕೊಳೆರೋಗದ ಹತೋಟಿಯಲ್ಲಿ ಈ ವಿಧಾನ ಪಾಲಿಸಲಾಗುತ್ತದೆ. ಇನ್ನು ಬೆಳ್ಳಿಬಣ್ಣದ ಹೊಳೆಯುವ ಪ್ಲಾಸ್ಟಿಕ್ ಮಲ್ಟಿಂಗ್ ಉಪಯೋಗಿಸಿದರೆ ಬೆಳಕು ಪ್ರತಿಫಲನಗೊಂಡು ಎಫಿಡ್ ಕೀಟವನ್ನು ದೂರವಿಡುತ್ತದೆ. ಈ ವಿಧಾನದಲ್ಲಿ ಕಲ್ಲಂಗಡಿ ಮೊಸಾಯಿಕ್ ರೋಗ ಮತ್ತು ಟೊಮ್ಯಾಟೊ ಹಾಗೂ ಮೆಣಸಿನ ಸೊರಗುರೋಗಗಳ ಹರಡುವಿಕೆ ತಡೆಯಬಹುದಾಗಿದೆ. ಇನ್ನು ತರಕಾರಿ ನರ್ಸರಿಯಲ್ಲಿ ರೋಗ ಬಾರದಂತೆ ತಡೆಯಲು ವಾಹಕ ಕೀಟವನ್ನು ಹೊರಗಿಡಲು ನೈಲಾನ್ ಬಲೆಗಳು ತುಂಬ ಸಹಕಾರಿ.
ಬೆಳಕು ಬಲೆ ಮತ್ತು ಅಂಟು ಬಲೆಗಳು ಕೀಟಗಳ ಸಂಖ್ಯೆಯನ್ನು ಒಂದಿಷ್ಟು ಕಡಿಮೆ ಮಾಡುತ್ತವೆ. ಲಿಂಗಾಕರ್ಷಕ ಬಲೆ ಅಥವಾ ಫೆರೊಮೋನ್ ಟ್ರಾಪ್ ಅಳವಡಿಸಿದರೆ ಗಂಡು ಹುಳುಗಳು ಆಕರ್ಷಿತವಾಗಿ ಬಂದು ಬಿದ್ದು ಸತ್ತು ಅಷ್ಟರಮಟ್ಟಿಗೆ ಸಂತಾನೋತ್ಪತ್ತಿ ಕಡಿಮೆಯಾಗುತ್ತದೆ. ಹಕ್ಕಿ ಕೂರಲು ಕವಲು ಕಡ್ಡಿ, ಬೆಂಡೆ, ಮೆಕ್ಕೆ ಜೋಳ ಮುಂತಾದ ಎತ್ತರದ ಗಿಡ ನೆಡುವುದು ಉಪಯುಕ್ತ. ಚಂಡು ಹೂ, ಬೆಂಡೆ ಮುಂತಾದ ಬಲೆ ಬೆಳೆ ಬಳಸಬಹುದು. ಪರೋಪಜೀವಿಗಳಾದ ಟ್ರೈಕೋಗ್ರಾಮ, ಮೈಕ್ರೋಮಾಸ್, ಲೇಡಿಬರ್ಡ್ ಬೀಟಲ್, ಹಸಿರು ಲೇಸ್‌ವಿಂಗ್‌ ಬಗ್, ಹಾವು, ಕಪ್ಪೆ, ಜೇಡ, ಡ್ರಾಗನ್ ಫೈ ಮುಂತಾದವು ಹೆಚ್ಚಾಗುವಂತೆ ನೋಡಿಕೊಂಡರೆ ಅವು ಕೀಟಗಳನ್ನು ಹತೋಟಿಯಲ್ಲಿಡುತ್ತವೆ. ಜೈವಿಕ ರೋಗ-ಕೀಟನಾಶಕಗಳಾದ ಎನ್.ಪಿ.ವಿ., ಟ್ರೈಕೋಡರ್ಮ, ಪೆಸಿಲೋಮೈಸಿಸ್, ಸುಡೋಮೊನಾಸ್, ಮೆಟರೈಝಿಯಂ ಇತ್ಯಾದಿಗಳನ್ನು ಸಾಧ್ಯವಿದ್ದಲ್ಲೆಲ್ಲ ಬಳಸಿ. ಕೀಟ ನಿಯಂತ್ರಣಕ್ಕೆ ಬೇವಿನ ಬೀಜದ ಸಾರ, ಬೇವಿನ ಎಣ್ಣೆ, ಸಸ್ಯ ಕಶಾಯ, ಬೆಳ್ಳುಳ್ಳಿ, ಹಸಿ ಮೆಣಸಿನಕಾಯಿ, ಜಟ್ರೋಪಾ, ಆಡುಸೋಗೆ, ಎಕ್ಕ, ಗೋಮೂತ್ರ ಮುಂತಾದವುಗಳ ಬಳಕೆಯೂ ಪ್ರಯೋಜನಕಾರಿ.
